Poker wordt pas echt interessant op het moment dat je verder kijkt dan alleen je eigen kaarten. Op het moment dat je leert denken in poker ranges, zie je het spel al snel op een hele andere manier. In plaats van gokken op wat je tegenstander in handen heeft, werk je nu met een inschatting van alle mogelijke combinaties die logisch zijn op basis van het spelverloop. Dit helpt je niet alleen om betere keuzes te maken, maar ook om vaker te winnen en zelf moeilijker te doorgronden te zijn voor anderen.
In deze uitleg delen we enkele belangrijke poker termen, nemen we je mee in wat pokerhand ranges zijn, hoe je ze berekent en waarom ze zo belangrijk zijn voor elke speler die zijn spel serieus neemt.
Wat is een handrange in poker?
Een handrange in poker is een verzameling van mogelijke kaartcombinaties die een speler in een bepaalde situatie kan hebben.
Daar waar je normaal probeert de exacte kaarten te raden van een tegenstander, denken spelers vaak in poker ranges. Niet alleen is dit veel efficiënter, ook helpt het om betere beslissingen te nemen. Want laten we eerlijk zijn: hoeveel spelers zijn nu echt in staat om precies te raden welke hand hun tegenstander vasthoudt?
Poker ranges zorgen er dus voor dat je op de lange termijn een stuk slimmer speelt. Je kijkt niet langer naar een willekeurige hand, maar houdt rekening met meerdere logische opties. Dit voorkomt dat je beslissingen maakt op basis van toeval.
Ook is het zo dat handranges veelal gebruikt worden tijdens coachingssessies en analyses. Poker ranges zijn grofweg op vier manieren te tonen:
- In een pokermatrix
- In de vorm van een percentage
- Als combinaties (combos)
- Als reeksen (strands)
Poker ranges in de poker matrix
De poker matrix betreft een visuele manier om alle mogelijke starthanden in Texas Hold em overzichtelijk weer te geven. Het gaat hierbij om een raster van 13 bij 13 vakjes, waarbij elke cel een specifieke hand vertegenwoordigt, variërend van sterke handen als AA of AKs tot zwakkere combinaties zoals 72o.
De diagonale lijn in de matrix toont de pocket pairs (bijv. TT of 99), de cellen erboven stellen suited handen voor (bijv. AKs, wat staat voor aas-koning van dezelfde soort), en de cellen eronder zijn offsuit combinaties (bijv. AKo). Door de vakjes in te kleuren is het mogelijk om te zien welke pokerhanden tot een bepaalde range behoren.
Het gaat hier om een matrix die veelal gebruikt wordt door professionele spelers en coaches, omdat het een snelle en nauwkeurige manier is om handranges te analyseren en met anderen te bespreken.
Pokerhandranges uitgedrukt in percentages
Een andere handige manier om een handrange te weergeven is in de vorm van een percentage. Daarbij geef je aan hoeveel procent van alle mogelijke starthanden een speler waarschijnlijk speelt in een bepaalde situatie.
Speelt iemand bijvoorbeeld de top 15 procent van pokerhanden, dan betekent dit dat hij zich beperkt tot alleen de sterkste combinaties. Denk hierbij aan handen als AA, KK, QQ, AK suited, maar ook iets zwakkere combinaties zoals AQ of TT. Hierbij geldt: hoe lager het percentage, hoe selectiever de speler is.
Deze methode is vooral handig om snel in te kunnen schatten hoe breed of juist hoe strak een range is. Het is hierbij niet nodig om elke hand afzonderlijk te noemen, wat het juist weer geschikt maakt voor analyses en het opstellen van je eigen strategie.
Pokerhandranges als combinaties (combos)
Bij het bepalen van een handrange is het gebruikelijk dat pokerspelers kijken naar het aantal mogelijke combinaties, ook wel combos genoemd. Hiermee duiden we op het totaal aantal manieren waarop een bepaalde hand kan worden gedeeld met echte kaarten.
We nemen als voorbeeld een pocket pairs zoals 77. Omdat er nu vier zevens in het spel zijn (klaveren, ruiten, harten en schoppen), zijn er altijd precies zes unieke combinaties van deze hand mogelijk. Denk hierbij aan combinaties als 7♦ 7♥ of 7♣ 7♠.
Bij ongelijke kaarten, zoals AK, zijn er in totaal 16 combinaties mogelijk: 4 suited (bijvoorbeeld A♠ K♠ of A♦ K♦) en 12 offsuit (zoals A♣ K♠ of A♥ K♦). Wil het zich nu voordoen dat er iemand in een bepaalde situatie bijvoorbeeld alleen suited AK speelt, dan telt die range slechts 4 combos. Lukt het iemand om alle AK-combinaties te spelen, dan zijn dat er in totaal 16.
Poker tip: door altijd te tellen hoeveel combinaties er realistisch mogelijk in de range van je tegenstander, ben je in staat om nauwkeuriger in te schatten hoe waarschijnlijk een bepaalde hand is. Dit helpt je aanzienlijk bij het maken van slimme keuzes tijdens het spel.
Pokerhandranges als reeksen (strands)
Een andere manier die veelal gebruikt wordt om handranges te benoemen is de zogeheten reeksen, of in het Engels strands. Hierbij geef je in een korte notatie aan welke handen je op dat moment speelt binnen een bepaalde categorie, zonder dat je hierbij elke combinatie apart hoeft op te noemen.
Een voorbeeld van een dergelijke reeks is: 22+. Hierbij betekent het dat je alle pocket pairs speelt vanaf twee tweeën tot en met azen. Of neem ATs+, wat staat voor alle suited handen met een aas en tien of hoger (AT suited, AJ suited, AQ suited, AK suited). Andere reeksen als KQo+ of 76s–T9s komen regelmatig voor in analyses en strategieën.
Het gaat om een manier van noteren die vooral handig is bij het delen van ranges met anderen of wanneer je aantekeningen maakt. Het is namelijk snel, overzichtelijk en biedt inzicht in hoe breed of juist strak iemand speelt.
Hoe bereken je ranges in poker?
Misschien wel de belangrijkste vaardigheid in poker is het inschatten van iemands handrange. Je baseert dit nooit op gevoel, maar juist op logica, observatie en ervaring. Door altijd goed te letten op de acties van je tegenstander, zoals het inzetten, raisen of checken, kun je stap voor stap afleiden welke handen nog geloofwaardig zijn in dat specifieke moment van het spel.
Je stelt je bij elke beslissing de vraag: over welke handen zou deze speler nu nog kunnen beschikken en wat heeft hij tot nu toe allemaal gedaan? Door dat steeds opnieuw te doen, krijg je vanzelf een scherper beeld van zijn mogelijke range. Des te vaker je dit oefent, hoe beter je wordt in het herkennen van deze patronen.
Preflop handrange van een speler berekenen
Bij het berekenen van een preflop handrange is het belangrijk om te kijken naar de acties nog voordat de gemeenschappelijke kaarten op tafel komen te liggen. Het gaat hierbij namelijk om een cruciaal moment, omdat het al veel kan zeggen over iemands speelstijl en mogelijke handen.
Poker tip: let altijd goed op:
- Op welke positie iemand zit (early, middle of late position)
- Wat hij doet (fold, call, raise of re-raise)
- Hoe vaak hij een bepaalde actie uitvoert in soortgelijke situaties
Een raise vanuit een vroege positie duidt vaak op een sterke, strakke range: denk aan handen als AA, KK, QQ, AK en AQ. Tijdens een latere positie wordt er vaak losser gespeeld, met bijvoorbeeld handen als suited connectors (bijv. 89s) of lagere paren (bijv. 55).
Wil het nu zo zijn dat iemand slechts callt in plaats van raiset, dan kun je vaak sterke handen al uitsluiten. Wil het zo zijn dat de tegenstander vaak raiset in elke positie, dan is zijn range waarschijnlijk veel breder.
Het doel is dus niet om een specifieke hand te raden, maar juist een lijst van logische opties aan de hand van het gedrag voor de flop. Dat vormt de basis voor alle keuzes die je in de rest van de hand maakt.
Postflop handrange van een speler berekenen
Op het moment dat de flop op tafel ligt, verandert werkelijk alles. Je gaat nu niet meer alleen af op de preflop-actie, maar combineert juist die informatie met wat de speler na afloop van de flop doet. Dit helpt je om zijn handrange verder te verfijnen.
Poker tip: let altijd goed op signalen zoals:
- Checkt of bet hij op de flop?
- Hoe groot is zijn inzet vergeleken met de pot?
- Gaat hij door op de turn of river, of vertraagt hij juist?
Bijvoorbeeld: iemand raiset preflop en bet vervolgens groot op een flop met lage kaarten, zoals 6♠ 4♦ 2♣. Dan is het waarschijnlijk dat hij een overpair heeft (bijv. TT of JJ) of zelfs helemaal niets en gewoon druk zet. Maar checkt hij nu juist op een A-Q-9 flop na een preflop raise, dan zou het zo kunnen zijn dat hij zich zorgen maakt over de aas.
Met postflop werk je als het ware met eliminatie. Je sluit namelijk handen uit die niet langer logisch zijn gezien het spelverloop, en houdt slechts een handjevol geloofwaardige opties over. Hierdoor krijg je steeds beter zicht op wat een speler nu juist wel en niet kan hebben.
Met deze ervaring leer je om ranges tijdens een hand voortdurend bij te stellen en te verfijnen. En dat maakt nu juist het verschil tussen zomaar iets proberen en echt met een strategie spelen.
Waarom zijn poker ranges belangrijk?
Door met poker ranges te werken, til je je spel naar een hoger niveau en onderscheid je jezelf van een doorsnee speler. In plaats van blind te gokken op wat je tegenstander misschien in zijn handen heeft, denk je nu in logische stappen. Je hebt als speler een veel beter uitgangspunt om betere beslissingen te maken.
Door met poker ranges te werken:
- Maak je minder fouten, omdat je rekening houdt met meerdere scenario’s
- Word je moeilijker te lezen, omdat je eigen spel minder voorspelbaar wordt
- Kun je beter bluffen en bluffcatchen, omdat je weet welke handen logisch zijn in een bepaalde situatie
- Analyseer je je eigen spel veel scherper, wat helpt om te groeien als speler
Spelers die slechts in ‘handjes; denken, blijven altijd afhankelijk van toeval. Spelers die daarentegen in ranges denken, bouwen juist aan strategie en voordeel op de lange termijn.
Kort gezegd: wie leert denken in handranges, leert denken als een professionele pokerspeler.
Referenties
- Social and psychological challenges of poker – (Pubmed)